Βάζουν στην άκρη τη ντροπή –του κόσμου και της οικογένειας– και κλέβουν μικροπράγματα. Η ποινή εξασφαλίζει σε όλο και περισσότερες ηλικιωμένες μία κάπως καλύτερη ζωή, έστω και αν αυτή είναι πίσω από τα κάγκελα.

Για πολλά χρόνια συντηρούσε την οικογένειά της με σφιχτό προϋπολογισμό. Πριν από μερικά χρόνια η κατάσταση του συζύγου της επιδεινώθηκε: έπαθε εγκεφαλικό και από τότε είναι στο κρεβάτι με άνοια.

Η 80χρονη κυρία Τ. είναι πλέον πολύ δύσκολο να αντεπεξέλθει, αλλά ντρεπόταν να μιλήσει για το πρόβλημά της. Ετσι κατέφυγε στο έγκλημα – όχι τίποτα σοβαρό, αλλά αρκετό να τη στείλει στη φυλακή.

«Η ζωή μου είναι πιο εύκολη στη φυλακή. Ο γιος μου λέει ότι είμαι άρρωστη και πρέπει να κλειστώ σε ίδρυμα. Το άγχος μου με έκανε να κλέβω», λέει.

Με τίμημα την προσωπική τους ελευθερία, πολλές γυναίκες στην Ιαπωνία καταφεύγουν στο μικροέγκλημα για να περάσουν σχετικά άνετα πίσω από τα κάγκελα τα τελευταία  χρόνια της ζωής τους, γράφει το Bloomberg.

Μία στις πέντε κρατούμενες στη χώρα είναι σήμερα πάνω από 65 ετών. Έχουν φτάσει εκεί για να αποφύγουν τη μοναξιά και για να ζήσουν κάπου με εξασφαλισμένη στέγη και τροφή.

Ηλικιωμένοι σε φυλακή στην Ιαπωνία (REUTERS/Toru Hanai)

Μια 67χρονη παραδέχεται ότι άρχισε να κλέβει ρούχα – αλλά πάντως όχι μεγάλης αξίας. Στην αρχή το έκανε χωρίς να γίνεται αντιληπτή και στην πορεία σχεδόν της άρεσε να έχει ό,τι θέλει χωρίς να πληρώνει. «Είχε πλάκα», λέει.

Τώρα που είναι στη φυλακή έχει τουλάχιστον την υποστήριξη του συζύγου της. Οι γιοι της είναι θυμωμένοι με τη μητέρα τους και τα τρία εγγόνια της νομίζουν ότι η γιαγιά είναι στο νοσοκομείο.

Οι ηλικιωμένες στην Ιαπωνία κινδυνεύουν περισσότερο από τη φτώχεια σε σχέση με τους άνδρες. Ενώ οι ηλικιωμένοι άνδρες που ζουν κάτω από το όριο είναι γύρω στο 10%, οι γυναίκες κάτω από το όριο φτάνουν το 25%.

Πολλές από τις γυναίκες έχουν εγκαταλειφθεί από τα παιδιά τους ή επικοινωνούν σπάνια μαζί τους, έτσι η φυλακή είναι ένας τρόπος να ξεπεράσουν τη μοναξιά και πάντως να βρουν ένα πρόσωπο να τις βοηθήσει.

(REUTERS/Toru Hanai)

Μια άλλη γυναίκα λέει ότι στον έξω κόσμο, παρά το ότι είχε αρκετά χρήματα από τον σύζυγό της (η ίδια δεν δούλευε), δεν ήταν ευτυχισμένη. Αρχισε να κλέβει και βρέθηκε στη φυλακή και πλέον δηλώνει πολύ χαρούμενη για το ότι στο εργαστήριο της φυλακής κατάλαβε την αξία της εργασίας.

Το κελί και η φυλακή είναι για μια 78χρονη κρατούμενη «μια όαση, ένας χώρος ξεκούρασης και άνεσης. Δεν έχω ελευθερία, αλλά δεν έχω και τίποτα να με ανησυχεί. Υπάρχουν πολλοί για να μιλήσω και μας δίνουν θρεπτικά γεύματα τρεις φορές την ημέρα».

Πολλές φορές, μετά την αποφυλάκισή τους, επιστρέφουν στο έγκλημα –συνήθως τις μικροκλοπές, καφέ, ρύζι, τσάι, κρέας και φτηνά ρούχα- και έτσι μπαινοβγαίνουν στις φυλακές

Η κυβέρνηση και αυτή προσπαθεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα κατασκευάζοντας πτέρυγες για ηλικιωμένους με ειδικό προσωπικό για την φροντίδα των ανθρώπων αυτών.

Η φυλάκιση δεν είναι βέβαια λύση.

Η Ιαπωνία γερνά όμως με εντυπωσιακούς ρυθμούς ενώ τα επόμενα χρόνια δεν θα έχει αρκετούς ανθρώπους για να φροντίζουν τους ηλικιωμένους. Μια λύση, που ήδη δοκιμάζεται, είναι να αρχίσουν τα ρομπότ να φροντίζουν όσους έχουν ανάγκη. Μιαν άλλη την βρήκαν μόνη τους οι ηλικιωμένες.