Το έργο ενός γάλλου καλλιτέχνη, που βάζει ένα μικρό παιδί σχεδόν να παίζει με τον φράχτη στα σύνορα ΗΠΑ και Μεξικού, είναι μια συμβολική υπενθύμιση των ρατσιστικών πολιτικών της κυβέρνησης Τραμπ.

Μπορεί ένα μεταλλικό τείχος να δείχνει πιο ανθρώπινο με το γιγαντιαίο ομοίωμα ενός μωρού που μοιάζει να παίζει με τον φράχτη που χωρίζει δυο χώρες; Ισως και ναι, παρά το ότι ο καλλιτέχνης δεν είχε πρόθεση να κάνει την κατάσταση καλύτερη.

Εδώ και μερικές ημέρες, στο Τεκάτε του Μεξικού ένα αγοράκι κοιτάζει προσεκτικά πάνω από το τείχος που χωρίζει την κομητεία  του Σαν Ντιέγκο, σην Καλιφόρνια ,από το Μεξικό.

Το ομοίωμα έχει ύψος λίγο πάνω από 20 μέτρα ενώ κρατά με τα χεράκια το τείχος που μοιάζει ανίσχυρο ακόμη και μπροστά στο μωρό.

Είναι η πρώτη εγκατάσταση του γάλλου καλλιτέχνη JR στο Μεξικό και είναι ορατή ακόμη και από την πλευρά του αμερικανικού εδάφους – με τις διαστάσεις που έχει είναι το μόνο σίγουρο.

Εχει γίνει ήδη αρκετά δημοφιλές σε κατοίκους της περιοχής που σπεύδουν να το δουν από κοντά. Τα σύνορα όμως δεν γνωρίζουν από τέχνη: οι συνοριοφύλακες προειδοποιούν τους επισκέπτες της εγκατάστασης να μένουν στο χωματόδρομο που οδηγεί στο σημείο και να μην ξεμακραίνουν από αυτόν.

Ο JR βασίστηκε στη φωτογραφία ενός αγοριού 12 μηνών που ζει με τη μητέρα του και τους παππούδες του στο Τεκάτε και την οποία έβγαλε ο ίδιος.

Οπως λέει, η ιδέα τού ήρθε σ’ ένα όνειρο και εξήγησε στους New York Times ότι «ορισμένοι ονειρεύονται κόσμους-αποκυήματα της φαντασίας, εγώ ονειρεύομαι τείχη».

Αν και δεν είχε πρόθεση να απαντήσει με αυτή την εγκατάσταση στις πολιτικές του Λευκού Οίκου, η σύμπτωση είναι ευτυχής. Προ ημερών ο πρόεδρος Τραμπ δήλωσε ότι σκοπεύει να βάλει τέλος στο πρόγραμμα DACA (Deferred Action for Childhood Arrivals), το πρόγραμμα της προεδρίας Ομπάμα με το οποίο προστατεύονταν οι χωρίς επίσημα χαρτιά ανήλικοι πρόσφυγες από επαναπροώθηση στη χώρα τους.

Υπάρχει βέβαια και η υπόσχεση του Τραμπ για ένα τείχος 3.000 χιλιομέτρων που θα καλύπτει όλη τη συνοριακή γραμμή ΗΠΑ-Μεξικό αντί για τα 1.000 χιλιόμετρα φράχτη διαφόρων ειδών που υπάρχουν σήμερα.

«Αναρωτιέμαι, ανησυχεί αυτό το παιδάκι για το τι θα συμβεί; Τι να σκέφτεται; Σε ηλικία ενός χρόνου, δεν βλέπεις τα σύνορα, ούτε από ποια πλευρά είναι καλύτερα» λέει ο JR, το έργο του οποίου επικεντρώνεται το τελευταίο διάστημα στους μετανάστες και τους πρόσφυγες.