Μπότηδες, σαϊτες και αερόστατα

Πατροπαράδοτα έθιμα που οι ρίζες τους χάνονται στα βάθη των αιώνων αναβιώνουν το Πάσχα σε πολλές περιοχές της χώρας.

Στην Κέρκυρα μετά την Πρώτη Ανάσταση στις 11 η ώρα ακριβώς οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και στο Λιστόν τεράστια κανάτια με κόκκινες κορδέλες και γεμάτα νερό –οι περίφημοι μπότηδες– εκτοξεύονται με δύναμη από τα στολισμένα μπαλκόνια προκαλώντας εκκωφαντικό κρότο και κύματα ενθουσιασμού στο πλήθος. Και μετά τους μπότηδες σειρά παίρνουν οι φιλαρμονικές που ξεχύνονται στους δρόμους παιανίζοντας χαρμόσυνα.

Πήλινα κανάτια σπάνε και σε άλλες περιοχές, όπως στην Ζάκυνθο αλλά και στην Κορώνη της Μεσσηνίας.

Στην Χίο, στο χωριό Βροντάδο στην Ανάσταση αναβιώνει το έθιμο με την μάχη των ενοριών με ρουκέτες συνήθεια που ξεκίνησε επί Τουρκοκρατίας, όταν οι Χριστιανοί ήθελαν να δείξουν στους Τούρκους πώς γιορτάζουν οι ορθόδοξοι την Ανάσταση.

Στην Καλαμάτα την Κυριακή του Πάσχα, αναβιώνει ο «σαϊτοπόλεμος», του οποίου οι ρίζες βρίσκονται στους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821 όταν οι Μεσσήνιοι χρησιμοποίησαν τις σαΐτες για να αναχαιτίσουν το ιππικό των Τούρκων.

 Στο Λεωνίδιο το βράδυ της Ανάστασης αναβιώνει ένα από τα πιό φαντασμαγορικά έθιμα καθώς χιλιάδες αερόστατα που έχουν φτιάξει οι πιστοί απελευθερώνται γεμίζοντας τον ουρανό με φως.

Στις Σέρρες, την δεύτερη μέρα του Πάσχα γίνονται οι «αυγομαχίες», ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στον Πόντο και συμβολίζει την Ανάσταση του Κυρίου και τη σύγκρουση του καλού με το κακό

Στην Αράχωβα, την Κυριακή του Πάσχα γίνεται περιφορά της εικόνας του Αγίου Γεωργίου όπου κάτοικοι ντυμένοι με παραδοσιακές στολές, περιφέρουν την εικόνα του Άγιου, ενώ την δευτέρα του Πάσχα ημέρα πραγματοποιείται ο αγώνας των γερόντων.