Ο Καποδίστριας και οι «σατανικές» πατάτες – Πως οι Έλληνες γνώρισαν τα «γεώμηλα»
Γιώργος Γιώτης
Με αφορμή τη μνήμη του Ιωάννη Καποδίστρια – σαν σήμερα το πρωί στις 9 Οκτωβρίου 1831 (της 27ης Σεπτεμβρίου 1831 με το Ιουλιανό ημερολόγιο), έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος τον πυροβόλησαν και τον μαχαίρωσαν θανάσιμα- ας θυμηθούμε το γνωστό μύθο της πατάτας
*********
Ίσως είναι γνωστή σε αρκετούς η εκδοχή για το πως εισήχθη στην Ελλάδα η καλλιέργεια της πατάτας (γεώμηλο), με ένα «τέχνασμα» του Κυβερνήτη Καποδίστρια. Είναι όμως όντως έτσι η πραγματικότητα; Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με την σειρά…
Ο μύθος
Όπως αναφέρεται στο φυλλάδιο «ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΘΕΜΙΣ» του γνωστού νομικού Κ. Δ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ (Αθήναι 1912):
Ότε απεκαταστάθη η τάξις, και ο επαναστάτης Έλλην, αποκαμών των πολέμων, των στερήσεων και κακουχιών επεδόθη εις την εργασίαν του, το έργον της ελευθερίας περαιώσας, ο μέγας του πατήρ και Κυβερνήτης, θέλων να βελτιώση την γεωργίαν, απεφάσισεν, ότε ακόμη είχεν εν Αιγίνη την πρωτεύουσαν, να διδάξη προς τον γεωργικόν κόσμον την καλλιέργειαν γεωμήλων. Έδωκεν όθεν εντολήν όπως αποστείλωσιν αυτώ εξ Ιταλίας αρκετάς χιλιάδας οκάδας γεωμήλων άτινα ειρήσθω, ήσαν τότε πάντη άγνωστα ημίν, και το τίμημα κατέβαλεν εκ του ιδιαιτέρου του ταμείου.
Οι εναντία φρονούντες κατά του Καποδίστρια, ήρξαντο διαδίδοντες ότι ο Καποδίστριας είναι ου μόνον Λουθηρανιστής (ή κοινώς ελέγετο Αλούτερος), αλλά και διά της αντιθρησκευτικής και ασεβούς πράξεώς του, τού να διδάξη την καλλιέργειαν της πατάτας, θα κάμη όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς «Αλούτερους».
Οι πατάτες κατά τους εχθρούς του Καποδίστρια, ήσαν απηγορευμένος καρπός, ού και μόνον απλή γεύσις ήθελεν οδηγήσει το χριστεπώνυμον πλήρωμα εις τα απύθμενα σκότη της κολάσεως, ένθα ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων.
Οι αρτιγέννητοι Έλληνες, πληροφορηθέντες τα γεγονότα και ιδία οι Αιγινήται, οίτιντες είδον τους σάκκους των γωμήλων χύδην ν’ αποταμιεύωνται προχείρως εις την προκυμαίαν της Αιγίνης, χάρις εις τα ραδιουργίας των εχθρών και το αμόρφωτον αυτών(**), εν συλλαλητηρίω επιβλητικώ εζήτουν την αποπομπήν του εξ Αιγίνης, ως προδότου των πατροπαραδότων της θρησκείας, βροτοφωνούντες: «Κάτω ο προδότης! Κάτω ο Αλούτερος, ο οποίος με τις πατάτες του θα μας καταστρέψη το θρήσκευμα! Κάτω ο άθεος!»
Ο Καποδίστριας ακούσας των φωνών του κορυβαντιώντος πλήθους, έσπευσε προς τον εξώστην, ενώ το πλήθος, μαινόμενον ως αι προ της καταιγίδος ασυνήθεις βρονταί, εφώναζε «Κάτω ο Αλούτερος με τις πατάτες του!»
Ο Κυβερνήτης απαθής θεατής των γενομένων, εδήλωσε προς το πλήθος, ότι οι πατάτες είναι δια λογαριασμόν του και ουχί δι αυτούς και ας μη ματαιοπονούν. Ταυτοχρόνως δε, κατά το φαινόμενον μόνον έδωκεν εντόνους και αυστηράς διαταγάς εις τους διορισθέντας φύλακας των γεωμήλων όπως συλλάβωσι και οδηγήσωσιν εις τας φυλακάς οιονδήποτε όστις ήθελε φωραθή κλέπτης των γεωμήλων του Κυβερνήτου. Ιδιαιτέρως όμως είπεν εις αυτούς να κάμουν πως δεν βλέπουν τους περιέργους παρατηρητάς των γεωμήλων και να αφήσουν αυτούς να κλέπτουν.
Μετ’ ολίγας ημέρας η προκυμαία εκενώθη! Τα γεώμηλα τα έφαγαν όλα οι Αιγηνίται, και συν τη εστιάσει εκείνων επείσθησαν ότι δεν έγιναν Αλούτεροι!
Ο ίδιος κόσμος, όστις ήτο και κατά την κατά του Κυβερνήτου στάσιν, ο ίδιος εκείνος ήρχισε να κρούη τους κώδωνας των Εκκλησιών και εκάλει τους λοιπούς εις γενικήν συνάθροισιν, να διαδηλώσουν την ευγνωμοσύνη των προς τον Κυβερνήτην. Η κοσμοπλήμμυρα εκκινεί υπό τας ζητωκραυγάς και τα θούρια και ούτω έξωθι του ανακτόρου του Κυβερνήτου φθάνει: «Θέλουμε, πατέρα μας, πατάτες! Σώσε μας, πατέρα, και ας όψονται όσοι μας έβαλαν στα λόγια!»
Προ τοιούτων παρακλήσεων δι ουρανομήκων κραυγών, ο Κυβερνήτης, εξελθών ένδακρυς, υπεσχέθη εις το πλήθος νέαν προμήθειαν γεωμήλων δια του ιδιαιτέρου του ταμείου! Συνεχώρησε τους πταίσαντας, διέλαμψεν η αλήθεια, και η καλλιέργεια των γεωμήλων ήρχισεν έκτοτε εν Ελλάδι.
