Συνεχίζει τις επιθέσεις στους πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης  η Εφημερίδα των Συντακτών επικαλούμενη αμφισβητούμενα “έγγραφα”, “εκθέσεις” και “εκτιμήσεις” κάποιων  υπαλλήλων του ΥΠΕξ που ανέσυρε η διπλωματική γραφειοκρατία του σημερινού ΥπΕξ. Συγκεκριμένα, η εφημερίδα ισχυρίζεται ότι κάποιοι διπλωμάτες, κάποια στιγμή στο παρελθόν, παρέδωσαν στο Υπουργείο Εξωτερικών κάποια απόρρητη έκθεσή τους η οποία ανέφερε και αυτή το “επιχείρημα” Κοτζιά, ότι δήθεν ο ΟΗΕ είχε αποδεχτεί το 1977 την ύπαρξη “Μακεδονικής” γλώσσας. Η άποψη αυτή των διπλωματών προφανώς και δεν αποτελεί την Ελληνική θέση, αλλά αποτυπώνει τα επιχειρήματα των Σκοπιανών τα οποία είχαν αντιμετωπίσει κατά τις πολύχρονες διαπραγματεύσεις τους. Η Ελληνική θέση άλλωστε, εκείνη την περίοδο, εκφράστηκε στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο από τον τότε Πρωθυπουργό, ο οποίος δήλωσε ότι δεν γνωρίζει να υφίσταται “Μακεδονική γλώσσα”

Το σημερινό πρωτοσελιδο της ΕΦΣΥΝ

Παράλληλα, πολύ άσχημη εντύπωση προκαλεί η αναφορά της εφημερίδας σε δήθεν δηλώσεις του πρ. Υπουργού Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά, σύμφωνα με τις οποίες αποκαλούσε τα Σκόπια ως “Μακεδονία”. Όμως, όπως προκύπτει ακόμα και από το ίδιο το κείμενο της εφημερίδας, δεν πρόκειται για δηλώσεις Σαμαρά, αλλά για δηλώσεις του τότε προέδρου της Γιουγκοσλαβίας Σλ. Μιλόσεβιτς, τις οποίες παρέθετε ο κ Σαμαράς και η εφημερίδα έκρινε σκόπιμο να του της χρεώσει!

Ιδού και το σχετικό απόσπασμα από τη συνέντευξη του 1991:

Το γεγονός αυτό δεν είναι πρωτοφανές, αλλά επιβεβαιώνει την αγωνία της Κυβέρνησης, του κ. Κοτζιά και του φιλικού τους Τύπου προκειμένου να προσάψει “ενδοτισμό” στους πολιτικούς της αντιπάλους, απενοχoποιώντας έτσι την πολιτική της.

Εντύπωση πάντως προκαλεί, η ανίχνευση και διαρροή από κρατικές υπηρεσίες κάθε απόρρητου εγγράφου, κάθε αμφιβητούμενης δήλωσης, κάθε έκθεσης, προκειμένου να αποδυναμωθούν οι απόψεις των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι σε άλλες εποχές, θα είχαν ξεσηκωθεί οι δημοσιογραφικές Ενώσεις και οι θεσμικοί φορείς για την χρήση Fake News και την παραποίηση των δηλώσεων θεσμικών παραγόντων που αφορούν μείζονα εθνικά θέματα. Κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι στην πολιτική αντιπαράθεση όλα επιτρέπονται, αρκει  να μην πλήττουν τη χώρα.

Δυστυχώς στη συγκεκριμένη περίπτωση, η απόδοση αντίστοιχων “επιχειρημάτων” πλήττει αποκλειστικά τη χώρα και τη διαπραγματευτική της ικανότητα.