Το πολιτικό χρονικό της Βενεζουέλας
Δεκέμβριος του ’15: Η Αντιπολίτευση κερδίζει τα 2/3 των εδράνων της Βουλής.
Ιανουάριος του ’16: Η κυβέρνηση ορκίζει παράνομα, κατά το σύνταγμα, τους καινούριους δικαστές. Όλοι προέρχονται απ’ τα σπλάχνα του PSUV (το κόμμα του Chávez). Στην ορκωμοσία ακυρώνουν 4 έδρες βουλευτών της αντιπολίτευσης παρανόμως με σκοπό να αποφευχθεί η πλειοψηφία των 2/3 που κατείχε, δίνοντάς της το δικαίωμα να καθαιρέσει ακόμα και τον ίδιο τον πρόεδρο!
Οκτώβριος του ’16: Το σύνταγμα λέει ότι στο μέσον της θητείας της κάθε κυβέρνησης, ο πρόεδρος ΠΡΕΠΕΙ να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από το λαό, κάτι που δεν έγινε ποτέ!
Μάρτιος του ’17: Το Δικαστικό Σώμα με τα άρθρα 155 και 156 αποσπά αρμοδιότητες από την Εθνοσυνέλευση με τη βία.
Μάιος του ’18: γίνονται προεδρικές εκλογές χωρίς την Αντιπολίτευση, αφού από τα μέλη της έχουν αφαιρεθεί τα πολιτικά δικαιώματα, (έχουν φυλακιστεί ή διώκονται). Επιπλέον ορίστηκε ένας βουλευτής απο το Κυβερνών κόμμα με σκοπό να αποτελέσει την Αντιπολίτευση ο οποίος μετά τις εκλογές αποφασίζει να ενώσει τις δυνάμεις του με τον Μαδούρο. Τα αποτελέσματα αναγνωρίζονται από ελάχιστα κράτη τα οποία κυβερνώνται από παρόμοιο καθεστώς ή/και εκμεταλλεύονται τα πετρέλαια δωρεάν.
Η εταιρεία Smartmatic, που είναι αρμόδια για την καταμέτρηση των ψήφων, καταγγέλλει ότι τα αποτελέσματα που προκύπτουν δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που εμφανίζει η κυβέρνηση. Προχωράει αμέσως σε μήνυση κατά του εκλογικού σώματος. Η μήνυση αυτή εξαφανίζεται αμέσως.
Ιανουάριος του ’19: Ο Μαδούρο ορκίζεται παράνομα πρόεδρος. Εφόσον δεν υπάρχει βουλή εκλεγμένη απ’ το λαό, ποιος θα τον ορκίσει; Επομένως αυτόματα ο πρόεδρος της βουλής που είναι ΝΟΜΙΜΑ εκλεγμένη απ’ το λαό, σύμφωνα με το σύνταγμα της Βενεζουέλας, ορκίζεται μεταβατικός πρόεδρος και το ΜΟΝΟ δικαίωμα που έχει είναι να καλέσει σε εκλογές για νόμιμο πρόεδρο της Δημοκρατίας.
