10 Ιουνίου 2011. Ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης τρέφει μια μεγάλη αγάπη για τη Λατινική Αμερική, τον λαό και τον πολιτισμό της. Βρέθηκε σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής, έζησε από κοντά ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την παγκόσμια ιστορία και συνδέθηκε με ανθρώπους όπως ο Φιντέλ Κάστρο, ο Τσε Γκεβάρα, ο Πάμπλο Νερούδα και ο Σαλβαδόρ Αλιέντε. Με τη μελοποίηση του «Κάντο Χενεράλ» ο Μίκης Θεοδωράκης έγινε αγαπητός σε πολλές χώρες και γνώρισε την αποθέωση. Στην εξομολόγηση που έκανε στο americalatina.gr αποκαλύπτει άγνωστες στιγμές που έζησε στην ήπειρο της «επανάστασης» μαζί με τον Φιντέλ Κάστρο και τον Τσε Γκεβάρα.

Η σχέση με τους «πρωταγωνιστές» της Επανάστασης στην Κούβα και οι άγνωστες ιστορίες

Ο Μίκης Θεοδωράκης μιλάει για την Κούβα και τις στιγμές που είχε με τους «πρωταγωνιστές» της Επανάστασης. Μιλάει για τον Σαλβαδόρ Αλιέντε και τις στιγμές λίγο πριν από την ανατροπή του και το σκληρό δικτατορικό καθεστώς του Αουγούστο Πινοσέτ. Την επαφή που είχε με τους αντάρτες στην Κολομβία και την προετοιμασία ενός αντάρτικου που ετοίμαζε ο ίδιος ο Μίκης στο Μεξικό για να μπει στη Χιλή και να αγωνιστεί ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς. Ο μεγάλος συνθέτης αναφέρεται στο Κίνημα που έχει δημιουργήσει, την «Σπίθα», τις προοπτικές που έχει και μιλάει για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και τα σκληρά μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης Παπανδρέου. Λέει με νόημα: «Εγώ δεν είμαι τζάμπα επαναστάτης. Η μόνη μετριοπαθής πολιτική που έχει ο λαός είναι να κάνει επανάσταση».

Ο Μίκης Θεοδωράκης τιμήθηκε από την κυβέρνηση της Κούβας με το Μετάλλιο Φιλίας, το οποίο απένειμε ο ίδιος ο υφυπουργός Εξωτερικών της Κούβας Νταγκομπέρτο Ροντρίγκες Μπαρέρα. Η απονομή έγινε στην οικία του κ. Θεοδωράκη στην Ακρόπολη, όπου ο μεγάλος συνθέτης δέχθηκε να μιλήσει στο americalatina.gr και να «εξομολογηθεί» άγνωστες στιγμές που έζησε στη Λατινική Αμερική.

Η σχέση με τον Σαλβαδόρ Αλιέντε

Ποια ήταν η σχέση σας με τον Σαλβαδόρ Αλιέντε;

Ήμασταν μαζί, πήγαινα σπίτι του. Επισκέφθηκα το Βαλπαραϊσο. Το ξέρεις.. Οι νέοι συνθέτες οι Χιλιανοί παρουσίασαν ένα έργο που λέγεται “Κάντο Χενεράλ”. Δεν μου άρεσε τόσο πολύ η μουσική αλλά μου έκανε εντύπωση που ένας ωραίος ηθοποιός απήγγειλε την ποίηση του Νερούδα και έβλεπα τον κόσμο από κάτω να τραγουδάει. Απλός κόσμος. Αυτή είναι η λαϊκή τέχνη.. Και ενώ δεν ήξερα καλά ισπανικά καταλάβαινα. Ήταν και ο Λαμπρίας τότε μαζί μου. Εγώ ήμουν πρόεδρος του Μετώπου.

Ήμασταν καλεσμένοι στο σπίτι του Αλιέντε για γεύμα και του λέω άκουσα αυτό το πράγμα και μου άρεσε παρα πολύ, θέλω να κάνω μουσική για αυτό. Σηκώθηκε πάνω λοιπόν και έβγαλε δυο τόμους και μου τα έδωσε. Σε εκείνο το γεύμα είπε το εξής καταπληκτικό. Ο Αλιέντε ήταν πολύ τίμιος πολιτικός αλλά “πετούσε” λίγο στον αέρα. Λέει “τώρα οι αξιωματικοί έχουν μια αντιπαράθεση με εμάς τους σοσιαλιστές, πιστεύουν ότι δεν είμαστε πατριώτες, και για αυτό κάνω μια προσπάθεια να κάνω σχέσεις με αξιωματικούς για να καταλάβουν ότι είμαι και εγώ πατριώτης. Συγχρόνως όμως έχω να κάνω έναν νόμο που θα φέρω ξαφνικά και θα γίνω αρχηγός του Στρατού, έτσι θα ελέγχω τον στρατό και με φίλους που έχω και από πάνω. Αυτό είναι το μυστικό και το έχω πει μόνο σε έναν φίλο μου, τον Στρατηγό Πινοσέτ. Αυτός το ξέρει μόνο»..

Το ταξίδι στο Περού

Στο Περού πόσες φορές πήγατε;

Δυο φορές. Τη δεύτερη φορά ήταν και λίγο επικίνδυνα. Μου λένε, υπάρχουν κάτι ακραίοι δεξιοί και μπορεί να σε σκοτώσουν, μου λένε μη κάνεις συναυλία εδώ γιατί μπορεί να έρθουν στο γήπεδο και να σε σκοτώσουν. Δεν τόλμησαν. Μου έκανε εντύπωση τότε στη Λίμα που περάσαμε από μια πόλη που ήταν γεμάτη σκουπίδια. Ζούσαν με τα σκουπίδια και πέθαιναν με τα σκουπίδια.

Τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Έχουν βελτιωθεί πολύ, υπάρχει ανάπτυξη. Είχαμε εκλογές στο Περού πριν από λίγες μέρες και βγήκε ο Ογιάντα Ουμάλα που ήταν σύμμαχος του Ούγο Τσάβες.

Εκείνος ο Γιαπωνέζος που ήταν πρόεδρος, τι κάνει τώρα;

Εκείνος έβαλε υποψήφια την κόρη του, η οποία παραλίγο να βγει αλλά βγήκε δεύτερη τελικά.

Έχει φτιάξει η κατάσταση… Εγώ έμενα στο ξενοδοχείο το Ιντερκοντινένταλ, αμερικάνικο τελείως. Και έβγαινες έξω το πρωί και έβλεπες να πεθαίνει κόσμος στους δρόμους. Πεθαμένοι από την πείνα.

Πήγαμε στη Βενεζουέλα πέρυσι και φέτος στο Περού. Βλέποντας το Καράκας με τη Λίμα είναι δυο πολύ διαφορετικές πόλεις και διαφορετικές καταστάσεις.

Ναι, έχει πολλούς ινδιάνους στο Περού. Είναι καθαροί “ιντιος” ενώ οι άλλοι είναι και λίγο λατίνοι. Είναι λατίνοι και έχουν και λίγο πρόσμειξη.

Είναι και περιθωριοποιημένοι οι ιθαγενείς σε μεγάλο βαθμό..

Εκεί είναι που έδρασε το «Φωτεινό Μονοπάτι». Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ένα βίντεο που είδα όταν έπιασαν τον αρχηγό τους και τον έβαλαν σε ένα κελί. Εκεί στην αρχή τον είχαν σε μια φυλακή που ήταν σαν τάφος. Τότε θυμάμαι και εγώ διαμαρτυρήθηκα. Έβλεπα ένα βίντεο που ήταν αντάρτης τότε ακόμη επάνω. Και αυτό που με συγκίνησε ήταν που τον είδα να χορεύει “ζορμπά”. Είχε πολλά αντάρτικα εκεί. Στη Βενεζουέλα ξέρεις τι αντάρτικα είχε; Τώρα μόνο η Κολομβία έχει αντάρτικο ενεργό. Η Κολομβία όμως έχει μπλέξει με τα ναρκωτικά.

Το ταξίδι στην Κολομβία και η επαφή με τους αντάρτες

Μια φορά στην Κολομβία με είχε καλέσει ο τότε πρόεδρος, αυτοί οι πρόεδροι δεν επιτρέπεται να κάτσουν περισσότερο από πέντε χρόνια. Εκείνος ο πρόεδρος είχε έρθει εδώ όταν εγώ έκανα το “Κάντο Χενεράλ” στο Καραϊσκάκη. Έμεινε κατάπληκτος πως ένα λατινοαμερικάνικο έργο να το ακούει όλος ο κόσμος εδώ, να το ακούει με ανοιχτό το στόμα. Το έβαλε σκοπό λοιπόν να με καλέσει στο προεδρικό Μέγαρο. Πήρα μια μέρα το αεροπλάνο και πήγα στον Αμαζόνιο σε μια πόλη που βρισκόταν ανάμεσα στο Περού και στη Βραζιλία, πόλη της Βραζιλίας, κατεβαίνω κάτω και οι ινδιάνοι με υποδέχθηκαν τραγουδώντας. Είχαν δει διάφορα στην τηλεόραση. Είχαν πάθει “εγκεφαλική πλύση”. Κοιτάξτε ποια είναι η δύναμη της τηλεόρασης. Αν βάλεις στην τηλεόραση έναν γάιδαρο να γκαγκανίζει όλοι οι άλλοι θα γκαγκανίζουν μετά.

Εκεί λοιπόν ήξεραν ότι εγώ είμαι αντάρτης παλιός και στο ξενοδοχείο μου έρχεται στο δωμάτιο μου ένας και μου λέει ότι ειίναι ένας αντάρτης και θέλει να σε συναντήσει μυστικά. Μου λένε λοιπόν αυτοί ότι ο πρόεδρος ο Μπετανκούρ, ο οποίος ήταν καλός άνθρωπος και φίλος μου, τους πρότεινε να κατέβουν και να αφοπλιστούν. Τι να κάνουμε μου λένε.. Εμπιστοσύνη να μην έχετε σε κανέναν, λέω. Εμπιστοσύνη να έχετε μόνο στα όπλα σας. Μη κάνετε το λάθος να παραδώσετε τα όπλα σας, θα σας σφάξουν όλους. Εμείς έτσι κάναμε. Παραδώσαμε τα όπλα μας και ήρθαν να μας σφάξουν.

Στην εποχή που είχαμε στην Ελλάδα παρόμοια γεγονότα, όταν άφησαν τα όπλα και κατέβηκαν στην Αθήνα να παρελάσουν τους λιάνισαν. Έτρωγαν και ξύλο και από πάνω τους πήγαιναν στο δικαστήριο με την κατηγορία “επί αδίκω επιθέσει”. Ο κατηγορούμενος ήταν μέσα στα αίματα και ο δικαστής του έλεγε “γιατί ρε έδειρες τον αστυνομικό”; Μα εγώ… έλεγε ο κατηγορούμενος… Πάψε βρε να κοροϊδεύεις το δικαστήριο του έλεγαν και τον τιμωρούσαν με φυλάκιση.

Η γνωριμία με τον Τσε Γκεβάρα

Το 1962 που πήγα στην Κούβα να δούμε τι γίνεται λίγο μετά από την Επανάσταση, ήμουν στην ταράτσα του “Κούβα Λίβρε” του παλιού “Χίλτον”. Πίναμε εκεί και κάποιοι χόρευαν. Υπήρχαν αντιπροσωπείες από διάφορες χώρες όπως η Ισπανία. Για εμάς έλεγαν “Όμηρος, Αριστοτέλης, Ακρόπολη». Τι κάνετε εδώ με ρώτησαν, θα κάτσετε πολύ ακόμη; Λέω, αύριο μεθάυριο θα φύγω λέω γιατί με πειράζει το κλίμα εδώ. Τότε άρχισε να παίζει το τραγούδι μου, το οποίο ήταν μεγάλο σουξέ. Τότε λέει ο διερμηνέας για μένα “αυτός είναι ο συνθέτης αυτού του τραγουδιού”. Πετάγονται αμέσως όλοι όρθιοι. Όταν ξεκίνησε για πρώτη φορά την εκπομπή του ο σταθμός “Αβάνα Λίβρε” άρχισε με αυτό το τραγούδι. Λούνα Ντε Μιέλ. Είναι γραμμένο. Αυτοί ήταν ξερελαμένοι.

Μου λένε «κάτσε εδώ δεν θα πας πουθενά». Μου λέει ο Τσε Γκεβάρα «αύριο θα σε πάρω να πάμε μαζί στα βουνά που έχει ωραίο καιρό». Και έτσι άρχισε εκείνη η φιλία. Γνώρισα τον Τσε Γκεβάρα, ο λαός εκεί βέβαια είναι λίγο βαρύς. Έρχεται ένας χωριάτης και μου δίνει ένα τεράστιο πούρο, λέει κάπνισε. Αλλά μου άρεσε. Μετά πήγαμε στο βουνό, καθίσαμε μια εβδομάδα να δούμε τι έκανε η Επανάσταση και το βράδυ πηγαίναμε σε μέρη που χόρευαν οι νέοι. Ο Τσε έλεγε έχουμε «εδώ μέσα έχουμε τον φίλο μου που έγραψε αυτό το τραγούδι».. Αισθανόμουν σαν ήρωας, όλοι φώναζαν και χόρευαν. Κάθε τόσο και λιγάκι άρχονταν κούτες με πούρα που έστελνε ο Τσε… χα, χα.. Ήταν πανάκριβα τότε..

Ο θάνατος του Πάμπλο Νερούδα

Πιστεύετε ότι ο Τσε Γκεβάρα διαφώνησε με τον Φιντέλ Κάστρο και για αυτό έφυγε να συνεχίσει το αντάρτικο;

Κοίταξε, μπορεί ο Φιντέλ να είχε μια ιδέα να πει «κάτσε εδώ στο υπουργείο Οικονομικών» αλλά ο Τσε ήταν ρομαντικός. Εμείς του είπαμε ότι πήγαμε στον διευθυντή του υπουργείου του να μιλήσουμε για να δούμε τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί. Και λέει ο Τσε, «Τον βρήκατε; Εγώ δεν μπορώ να τον βρώ!»… Τέτοια πράγματα είχαν.. χα, χα..

Και γω πήγα να κάνω αυτό που έκανε ο Τσε.. Πρώτα σκότωσαν τον Αλιέντε. Ξεκίνησα να πάω στη Χιλή. Εκεί αναγγέλθηκε ότι θα παίξουμε το “Κάντο Χενεράλ” στο οποίο θα απαγγέλλει ο Νερούδα και εγώ θα διευθύνω το εργο. Ο κόσμος φώναζε “Νερούδα, Νερούδα”!.. Είχαμε ένα στάδιο γεμάτο με δώδεκα χιλιάδες θέσεις για δέκα παραστάσεις. Εμείς να κάνουμε δέκα παραστάσεις ήταν επανάσταση. Με πήρε τηλέφωνο ο Νερούδα και μου είπε έχω αυτους τους ρευματισμούς και δεν θα μπορώ να έρθω αλλά υποσχέθηκε ότι την επόμενη φορά που θα έρθετε θα είμαι στο στάδιο και θα απαγγέλλω. Στο στάδιο αυτό ήταν που έκοψαν τα χέρια του Βίκτορ Χάρα. Αυτός έμεινε στο σπίτι του. Εμείς πήγαμε στη Βενεζουέλα και από εκεί στο Μεξικό. Στο Μεξικό μάθαμε τον θάνατο του Νερούδα.

Ο Μίκης προετοιμάζει αντάρτικο για να κάνει επανάσταση στη Χιλή

Τότε εκεί τα αριστερά κόμματα αποφασίζουμε να κάνουμε μια διαδήλωση. Επειδή το Σίτυ του Μεξικού είχε 2 εκατομμύρια, είχε φοβερά κτίρια από τους Κονκισταδόρες, ήμασταν λοιπόν 500 χιλιάδες διαδηλωτές. Βαδίζαμε σιωπηλά, ούτε συνθήματα, πηγαίναμε δυο ώρες σαν να πάμε από εδώ στη Βούλα. Έτσι διαδήλωναν αυτοί. Εγώ λέω ότι ο ιμπεριαλισμός παρενέβη και μια νόμιμη κυβέρνηση έπεσε. Εμείς έχουμε κάθε δικαίωμα να κάνουμε “μπριγάδας” και να μπούμε μέσα να πολεμήσουμε. Εκεί ενθουσιάστηκαν οι νεολαίοι. Αύριο λέω να ετοιμαστούμε να πάμε στη Χιλή. Ήταν και η κόρη μου εκεί η οποία είχε ένα τζην και τη φωτογραφία του Τσε και λέγανε “μια χίπισα πάει μπροστά”.. Ήταν η κόρη μου. Λέω θα πάρω και την κόρη μου μαζί.

Είπα τότε στην ομιλία μου, το έγραψαν και οι εφημερίδες, ότι εγώ θέλω να οργανώσω “μπριγάδας” στο Μεξικό, θα πάω μετά στην Κούβα να εκπαιδευτούμε στα όπλα, να γυρίσουμε στο Μεξικό και από εκει να μπούμε στη Χιλή να ξεκινήσουμε την επανάσταση. Λοιπόν γράφουν αυτά οι εφημερίδες. Αφού τελείωσα τα κονσέρτα στο Μεξικό φορτώνουμε τα πράγματα μας να πάμε στην Κούβα και έρχεται διαταγή να μην μπούμε στην Κούβα. Δεν έδινε άδεια η Κούβα. Παίρνω τηλέφωνο τον Φιντέλ και μου λέει “δεν μπορώ να το κάνω αυτό εγώ, είσαι και βλάκας, πάς και λες σε όλο τον κόσμο τι ετοιμάζεσαι να κάνεις εκει και θα κατηγορηθώ μετά εγώ ότι οργανώνω αυτό το κίνημα και οι Αμερικάνοι θα κάνουν εισβολή. Έπρεπε να το κάνεις σιωπηλά» λέει. Έτσι είναι.

Το πραξικόπημα στη Χιλή

Όταν έγινε το πραξικόπημα στη Χιλή σε ποιο μέρος της Λατινικής Αμερικής βρισκόσασταν;

Ήμουν στο Μπουένος Άιρες. Μου λέει ο γραμματέας ο προσωπικός του Αλιέντε και μου λέει μην έρθετε. Έχουμε ορισμένα προβληματάκια. Πηγαίνετε πρώτα στη Βενεζουέλα και στο Μεξικό και ελάτε μετά. Σε δεκαπέντε μέρες λέει θα είμαστε καθαροί. Μου είπε δηλαδή ότι “έχουμε προβληματάκια και θα καθαρίσουμε” και την άλλη μέρα τους “καθάρισαν”. Είναι φοβερό αυτό, φοβερό. Ήταν πολύ σκληρή χούντα, βασάνισε πολύ κόσμο. Και εκεί πήγε κατ ευθείαν ο Φρίντμαν της σχολής του “σοκ και δέους”. Είναι η άποψη τους ότι για να μπορέσεις να περάσεις την παγκοσμιοποίηση σοκάρεις και φοβίζεις και αδρανοποιείς τον κόσμο.

«Η Επανάσταση στην Κούβα είναι μια λαϊκή επανάσταση»

Γνώρισα από κοντά και τον λαό της Κούβας και το καθεστώς. Έχω συνδεθεί με φιλία με τον Τσε Γκεβάρα και τον Φιντέλ Κάστρο. Πιστεύω ότι η επανάσταση που έγινε εκεί είναι μια λαϊκή επανάσταση, που έγινε από τη βάση του λαού. Ο Φιντέλ είναι πραγματικά ένας ηγέτης και ήταν μεγάλη τιμή και χαρά που τον είδα, τον γνώρισα και συνδέθηκα μαζί του. Κάθε αναγνώριση και κάθε τιμή που έρχεται από αυτό τον λαό και από αυτή την ηγεσία είναι για μένα ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση. Νιώθω ότι είμαι κομμάτι της ίδιας επανάστασης, εδώ στην χώρα μου δυστυχώς δεν μπόρεσε να εκπληρωθεί, και τώρα αγωνίζομαι για τα ίδια πράγματα.

Ο Μίκης Θεοδωράκης μιλάει για την κρίση στην Ελλάδα

Είναι δύσκολα τα πράγματα στην Ελλάδα σήμερα. Δεν θα μας βοηθήσει κανένας. Η Ρωσία δεν θέλει.

Δεν θα μπορούσε κάποιος να βγει και να πει καποια στιγμή αργότερα «δεν αναγνωρίζω αυτες τις συμφωνίες και τα δάνεια», όπως έκαναν στη Λατινική Αμερική ο Έβο Μοράλες και ο Ραφαέλ Κορρέα;

Αυτό λέω εγώ αλλά για να το κάνεις αυτό θέλεις πίσω σου 2 με 3 εκατομμύρια Έλληνες, αλλιώς δεν μπορείς. Εμείς τώρα είμαστε μια καινούργια Κίνηση. Εάν κατέβουμε στις εκλογές μας δίνουν ένα 10 τοις εκατό, δηλαδή 300 χιλιάδες. Δεν έχουμε τόση δύναμη αλλά επιρροή, θα πάρουμε πόσες έδρες, δέκα; Τι θα κάνουμε μετά, θα πάμε με ΣΥΡΙΖΑ… Αν μπεις στο μάτι του συστήματος και είσαι μικρός θα σε φάει αμέσως. Το σύστημα φοβάται το πλήθος. Αν μπορέσουν αυτές οι Κινήσεις να ενωθούμε όλοι μαζί τότε θα έχουμε δυο με τρια εκατομμύρια και μπορούμε να κάνουμε πολλά, ακόμη και να πάρουμε τις εκλογές. Κάνουμε επαναστατική κυβέρνηση. Ή να περικυκλώσουμε τη Βουλή ασφυκτικά και να μη μπαίνει κανένας. Κανένας. Οπότε θα κοιτάξουν αυτοί να παραδωθούν και να κάνουμε την επαναστατική κυβέρνηση.

«Εγώ δεν είμαι τζάμπα επαναστάτης!»

Εγώ δεν είμαι τζάμπα επαναστάτης. Αλλά το σύστημα δεν χτυπιέται με όπλα γιατί αυτοί έχουν ισχυρότερα όπλα. Χτυπιούνται μόνο με λαϊκό κίνημα. Βλέπουν τώρα 500 χιλιάδες κόσμο έξω στις πλατείες και κάνουν ότι δεν τους ενδιαφέρει αλλά οι καρδούλες τους ξέρουν… Οταν ξέρεις ότι απ’ εξω ειναι 500 χιλιάδες άνθρωποι και είναι ο απλός αγνός λαός. Πατριώτες που αγαπάνε τη δουλειά τους, της διπλανής πόρτας είναι αυτοί που βγαίνουν έξω.

Θα γυρίσω όλη την Ελλάδα, δεν θα τους αφήσουμε, θα τους περικυκλώσουμε. Η μόνη μετριοπαθής αντίδραση που μπορεί να κάνει ο λαός είναι η επανάσταση. Όλα τα άλλα δεν μου λένε τίποτα. Να το καταλάβετε καλά εσεις που είστε νέοι, γιατί εγώ δεν θα είμαι για πολύ καιρό εδώ να μιλάω. 86 χρόνων δεν είναι λίγα χρόνια, αλλά δεν το βάζω κάτω.

«Εδώ ο λαός μας υποφέρει»

Εγώ παλεύω 75 χρόνια. Ο λαός μας υποφέρει γιατί πριν από λίγα χρόνια όλες οι κυβερνήσεις που έιχαμε χρεώναν τη χώρα. Η νέα κυβέρνηση του Παπανδρέου, η κατάσταση δεν ήταν καλή αλλά μπορούσε να πάρει δάνειο όπως έκαναν οι άλλες κυβερνήσεις. Να καταλάβετε δηλαδή πόσο κλέφτες, λωποδύτες και εγκληματίες άνθρωποι υπάρχουν, ο Ανδρεας Παπανδρέου το 1985 δανείστηκε 1 δισεκατομμύριο ευρω, και το ξεπληρώσαμε φέτος. Ξέρετε πόσα δώσαμε για 1 δις που είχαμε πάρει τότε; 56 δισεκατομμύρια. Στους ξένους. Αν τα θέλετε αυτά όλα γύρω σας πωλούνται. Πωλούνται νησιά, όλα πωλούνται. Για αυτό ο κόσμος βγαίνει έξω και διαδηλώνει. Δεν υπάρχει πολιτική εξουσία. Εγώ δημιούργησα ένα πραγματικά επαναστατικό κίνημα, τη Σπίθα. Εδω και 6 μήνες τα κανάλια δεν λένε τίποτα για αυτό. Αυτή είναι η ελευθερία του Τύπου. Δεν ξέρω τι θα μας συμβεί αλλά εδώ πολλές φορές οι ευαίσθητοι Δημοκράτες μιλάνε για την Κούβα ότι δεν υπάρχει ελευθερία, και είναι δυστυχισμένοι. Εδω όμως μπορείς να βγεις έξω και να μιλήσεις αλλά κανένας δεν θα σε ακούσει.

Η ιστορία του Φιντέλ με την αγελάδα…

Όταν εγώ ήμουν στην Αβάνα με πήρε τηλέφωνο πρωί, πρωί ο Φιντέλ και μου λέει θέλω να σε δω. Έρχεται και βγαίνουμε στην αυλή και μου μιλούσε για μια “βάκα” (vaca = αγελάδα).. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι ήταν αυτό. Μου λέει έχω μια “βάκα” που κάνει και γω δεν ξέρω πόσα λίτρα γάλα την ημέρα. Είχε φωτογραφίες στις εφημερίδες.
Ο Φιντέλ ήθελε να κάνει μια διασταύρωση, να κάνει ένα νέο είδος για να έχει πολύ γάλα η Κούβα.
Και μου λέει «είδα ένα όνειρο. Η αγελάδα έφυγε, πήγε στον ουρανό και έσκασε. Στενοχωρήθηκα πολύ. Εκεί που είναι η αγελάδα, ανοίγουν λέει στις 7 το πρωί και δεν μπορώ να κοιμηθώ και για αυτό ζήτησα να σε δω».

Μου λέει μια άλλη μέρα ο Φιντέλ, «τι κάνεις το Σαββατοκύριακο»; Τι να κάνω λέω, σπίτι μένω. «Θα πάω στο βουνό». Με πάνε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο. Ήταν ο Φιντέλ και ο υπουργός Άμυνας των Σαντινίστας. Και μου λέει ‘έχω να εγκαινιάσω ένα μεγάλο σύμπλεγμα κατοικιών και ένα εργοστάσιο που μας χάρισαν οι Βούλγαροι. Θα μείνουμε στα μπανγκαλόους». Ηταν καινούργια. Όταν φθάσαμε μας λέει ο Φιντέλ «θα σας πάω εγώ για να δώ αν όλα λειτουργούν καλά, αν έχει ηλεκτρισμό». Η γυναίκα μου, μου είπε ότι ποτέ άνδρας δεν ήταν τόσο ευγενικός. Πήγαμε εκεί λοιπόν, κοιτάζει, το ψυγείο λειτουργούσε καλα.

Ο Φιντέλ και ο… Άρης Βελουχιώτης

Του Φιντέλ του άρεσε πολύ να κολυμπάει. Μου λέει «έλα να κολυμπήσουμε μαζί». Λέω εγώ δεν έχω μαζί μαγιώ. Μου λέει «έλα θα σου δώσω εγώ». Αφου κάναμε μπάνιο καθόμασταν εκει και μου λέει εδώ έχω μια χελώνα να την κάνουμε σούπα. Πάντα φορούσε στρατιωτικά ρούχα και έτσι όπως τον είδα με το μούσι που είχε το σκούρο, μου θύμισε τον Άρη Βελουχιώτη, τον αντάρτη του ΕΛΑΣ.

Το επεισόδιο του Φιντέλ με μια γυναίκα στο πάρτυ του Μίκη

Εκείνες τις μέρες είχα τα γενέθλια μου, 22 Ιουλίου. Λέει ο Φιντέλ θα κάνουμε ένα πάρτυ στο σπίτι σου. Και πάμε όλοι στο Σπίτι των Διπλωματών όπου έμενα, και ήρθε και ο δήμαρχος ο αρχαιολόγος και μου λέει ο Φιντέλ αυτός έχει παντρευτεί τρεις φορές και τώρα θέλει και τέταρτη φορά. Εγώ δεν θέλω να του δώσω την άδεια. Και τότε αστειεύτηκαν με τις γυναίκες. Ήταν μια γυναίκα εκεί, η ταμίας του θεάτρου όπου κάναμε τις συναυλίες. Και του λέει του Φιντέλ με ποιο δικαίωμα μιλάτε έτσι για τις γυναίκες; Εγω είμαι μια ταμίας και δουλεύω για να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Πρέπει να σέβεστε τις γυναίκες.

Και λέει ο Φιντέλ, συγνώμη δεν είχα πρόθεση να σας προσβάλλω,. Εγώ σέβομαι τις γυναίκες, κάναμε πλάκα. Και λέει η ταμίας, δεν είναι αστεία αυτα! Χα, χα.. Και λέει ο Φιντέλ με συγχωρείτε και την πήρε αγκαζέ στον κήπο για να τις εξηγήσει. Εδώ αυτό δεν μπορεί να γίνει. Δεν μπορεί μια υπάλληλος να πει στον πρωθυπουργό να του πει γιατί μιλάς έτσι. Μου έκανε εντύπωση η σχέση που είχε ο Φιντέλ με όλο τον κόσμο. Ήταν και ωραίος άνδρας.

Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Κούβας απονέμει το Μετάλλιο Φιλίας στον Μίκη Θεοδωράκη

Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Κούβας απένειμε το Μετάλλιο Φιλίας της Κούβας στον Μίκη Θεοδωράκη. Κατά την απονομή ο πρέσβης της Κούβας διάβασε μήνυμα της κυβέρνησης της Κούβας το οποίο υπογράφει ο πρόεδρος της χώρας Ραούλ Κάστρο.

«Εμείς οι Κουβανοί μπορούμε να πούμε με πολύ μεγάλη σιγουριά ότι έχουμε πολλούς καλούς φίλους Έλληνες που, παρά την γεωγραφική απόσταση, μας ενώνουν πάρα πολλά ιδιαίτερα σε ότι αφορά την αίσθηση της ανεξαρτησίας αλλά και της αξιοπρέπειας που μας χαρακτηρίζουν.

Για τους Έλληνες φιλοσόφους η φιλία ήταν μια αρετή, ένα δώρο των Θεών.
Ο Αριστοτέλης ανέφερε τρεις τύπους φιλίας.
Την φιλία από συμφέρον, την φιλία από ευχαρίστηση και την φιλία για το καλό.
Είπε, όμως, ότι μόνο εκείνη που προκύπτει από το καλό αξίζει να ονομάζεται φιλία
και αυτός ο τύπος φιλίας που προκύπτει από το καλό είναι η φιλία που έχει χαρακτηρίσει ανέκαθεν τους δεσμούς του Μίκη Θεοδωράκη με τον Κουβανικό Λαό.
Και από το καλό που χαρακτηρίζει τη βαθιά φιλία του Θεοδωράκη με την Κούβα, εκφράζεται με έναν τρόπο πολύ σαφή στον αγώνα του για την άμεση απελευθέρωση των Πέντε αγαπημένων μας συντρόφων, Ηρώων της Δημοκρατίας της Κούβας, οι οποίοι κοντεύουν να συμπληρώσουν κιόλας δεκατρία ατέλειωτα χρόνια άδικης φυλάκισης σε φυλακές των Η.Π.Α. σε συνθήκες πολύ αντίξοες λόγω του απλού γεγονότος ότι με ειρηνικό τρόπο έδρασαν για να προλάβουν τρομοκρατικές δράσεις εναντίον της χώρας μας, δράσεις οι οποίες έχουν ήδη κοστίσει τη ζωή χιλιάδων αθώων θυμάτων τα τελευταία 53 χρόνια.

Όπως έλεγε ο Μαρτί, “δεν μπορείς να κάνεις μεγάλα πράγματα χωρίς μεγάλους φίλους”, έτσι κι εμείς σήμερα μπορούμε να δηλώσουμε ότι έχουμε μεγάλους φίλους, όπως αυτόν που σήμερα τιμάμε και γι’ αυτό μπορούμε να κάνουμε μεγάλα πράγματα και χωρίς καμία αμφιβολία η Ελληνική Επιτροπή Απελευθέρωσης των 5 Ηρώων με επικεφαλής τον επίτιμο πρόεδρο της, τον αγαπητό μας φίλο Μίκη Θεοδωράκη, καλείται να διαδραματίσει σημαντικότατο ρόλο στην ολοένα και μεγαλύτερη εντεινόμενη διεθνή εκστρατεία, η οποία θα καταστήσει δυνατόν να επιστρέψουν οι ήρωες μας στη γη τους το συντομότερο δυνατό.»
Η δήλωση του υφυπουργού Εξωτερικών της Κούβας

Ο κ. Νταγκομπέρτο Ροντρίγκες Μπαρέρα μιλώντας στον κ. Μίκη Θεοδωράκη είπε:

«Ο Φιντέλ μπορεί τυπικά να έχει αποσυρθεί αλλά είναι πάντα ενεργός. Γράφει συνέχεια. Ακόμη και αν σας λένε ότι σε ορισμένα μέρη είστε ανεπιθύμητος μπορείτε όποτε θέλετε να έρθετε στην Κούβα. Χρειαζόμαστε τέτοιους ανθρώπους σαν και εσάς. Με τις ιδέες σας».

Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Κούβας αναφέρθηκε στις αποφάσεις που έχουν ληφθεί για την αναβάθμιση του σοσιαλιστικού συστήματος της Κούβας.

«Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Η μόνη λύση είναι η ενότητα του λαού. Και στην Κούβα έχουμε δυσκολίες. Και εμείς έχουμε τη στήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας. Ζητήσαμε από όλο τον κόσμο να ψηφίσει για να πάρει θέση για την οικονομική πολιτική της χώρας.

Συλλέξαμε 3 εκατομμύρια γνώμες. Και το τελικό σχέδιο για την οικονομική πολιτική ειναι αποτέλεσμα της βούλησης ενός ολόκληρου λαού. Για αυτό όταν κάποιος προσπαθεί να αμφισβητήσει την Δημοκρατία στην Κούβα λέμε ότι αυτη είναι η Δημοκρατία. Είναι η Δημοκρατία όλου του λαού. Η συμμετοχή του λαού στην λήψη των αποφάσεων Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να λυθούν τα προβλήματα».